U jednom dijelu pjesme lirski subjekt citira tog on, stoga postoji promjena iz 3.
Alfabet je ve poznat, ali je knjievnost u velikom dijelu usmena.
Kako je ljubav osnovno i najjače ljudsko osećanje, ta lirska vrsta je ne samo najstarija, nastala još u primitivnom društvu, nego i najbrojnija, najraznovrsnija po tematici i najlepša po iskazanim osećanjima i melodiji.
HOMERSKO PITANJE je pitanje autorstva Ilijade i Odiseje pluralisti-analitiari brane misao o kolektivnom autorstvu, a unitaristi ih pripisuju jednom autoru.
Rumene usne te, tu put što se belasa pamtiću do svog sudnjeg časa.
Motiv očiju: ovaj motiv se varira na taj način što saznajemo da su te oči nebo nečije, da su možda dečije, da su one duša lirskog subjekta koja je van njega i za koje on ne sumnja da postoje; oči, potom, postaju čuvar i zaštitnik lirskog subjekta; saznamo da oči pripadaju dragoj.
Ali u sljedećim stihovima pjesnik shvaća da je čak i spomen-ploča, posjet prijatelja grobu i malo cvijeća zapravo povlastica, jer mnogi nemaju ni to.
Ovakva dihotomija ljubavi, koja je ugodno neugodna, govori o čovjekovoj neprestanoj borbi između erosa i thanatosa, ljubavi i patnje.